Ik wil je gewoon niet begrijpen!
Ieder van ons heeft een vriend die de gewoonte heeft om elke fout in andermans berichten te corrigeren. Of misschien voel je je zelf geïrriteerd bij het zien van de woorden "leiden" en "lijden" en mis je nooit een kans om de gesprekspartner op zijn onoplettendheid te wijzen?
Waarom storten mensen zich zo ijverig op de spelfouten van anderen? Wat heeft het voor zin om iemand te vernederen als hij een fout heeft gemaakt? Maakt niemand ooit spelfouten?
Vroeger had niet iedereen de mogelijkheid om hun kinderen naar school te sturen. Dit zorgde voor extra sociale ongelijkheid in de samenleving. Kennis van alle onderwerpen, inclusief taal, met andere woorden geletterdheid, maakte het mogelijk om op de hoogste trede van de hiërarchie van de samenleving te staan.
De verdeling, relatief gezien, in gekwalificeerd en ongeschoold, degenen die de norm kennen en degenen die de norm niet kennen, enz.
De moderne wereld waarin we ons nu bevinden, geeft ons allemaal de mogelijkheid om sociale kansen gelijk te maken door middel van onderwijs. Iedereen kan lezen, schrijven, rekenen, etc. Maar toch, waarschijnlijk vindt niet iedereen het leuk om op gelijke voet met anderen in de samenleving te staan. Ze willen een gevoel van superioriteit, controle en macht over anderen hebben. Daarom is het absoluut noodzakelijk om anderen met je ellebogen te duwen en met je voeten te trappen om jezelf zo een stap hoger te verheffen.
Er is niets mis als iemand de hiërarchische ladder wil beklimmen. Integendeel, het is een manier om jezelf te ontwikkelen en bij te dragen aan de ontwikkeling van de samenleving. Het kost veel moeite om de hiërarchische ladder te beklimmen. Maar het is niet nodig om dit te doen ten koste van het vernederen van een ander om zichzelf op deze manier te verheffen. Je gooit de ander een trede naar beneden, maar je kunt zelf geen trede opklimmen. Omdat alle energie erin gaat, in plaats van het te besteden aan je eigen ontwikkeling.
Een persoon die 13 taalfouten maakt, is er zeker van dat hij een persoon kan uitschelden die 15 fouten maakt. Dit is een soort hiërarchie die is gebaseerd op het zoeken naar de fouten van anderen. Ze klagen dat anderen de norm slechter kennen dan zij. Aan de andere kant zijn ze er in hun hart heel blij mee. Omdat het hen een reden geeft om te jammeren en tegelijkertijd te beseffen dat je een hogere plaats in de hiërarchie inneemt. Dit is een soort taalkundige arrogantie, die het recht geeft om op de fouten van een ander te wijzen.
En heel vaak zijn dit niet per se perfecte mensen vanuit het oogpunt van de norm. Of misschien zit het probleem in iets anders, en niet in de taalkunde.
Als je een persoon onaangenaam vindt, dan ben je pas erg blij als hij verkeerd schrijft of zich slecht kleedt. In principe maakt het niet uit wat de ander doet. Er zal altijd een reden zijn om hem te vertellen dat hij iets verkeerd doet. En dan verhef je jezelf een tandje hoger.
Als ik de reacties op de forums lees, word ik voortdurend getroffen door de opmerkingen van “geletterde” en “opgeleide” mensen die aanhoudend grammaticale fouten corrigeren in de opmerkingen van andere forumgebruikers. Ik wil heel graag weten: de beste mensen, waarom doen jullie dit? Laat je je op deze manier gelden of breng je licht naar de "ongeleerde massa"? Dan is het misschien de moeite waard om het wat nobeler te doen, bijvoorbeeld door jouw opmerkingen in "Privéberichten" te schrijven? En denk je niet dat het op zijn zachtst gezegd onbeleefd is om opmerkingen te maken tegen mensen die je niet kent en die misschien veel hoger opgeleid zijn dan jij? Maar als je mij echt op het goede pad wilt zetten, schrijf dan je opmerkingen zonder spelfouten en volg de syntaxisregels.
Nog niet zo lang geleden liet ik een reactie achter onder een van de onderwerpen die me heel bekend voorkwam. Ik zou veel kunnen zeggen over dit onderwerp. Maar ik maakte een paar fouten in de tekst. Hiervoor was ik letterlijk "verscheurd". Alleen de luie schreef niet dat ik analfabeet was. Ik beken, dat ik maak nog steeds fouten in woord en geschrift. Maar elke dag gaat mijn Nederlands beter.
Ik denk dat het allemaal om relevantie gaat. Als een leraar bijvoorbeeld een leerling op fouten wijst, is dat normaal. Maar als de gesprekspartner tijdens een schriftelijke discussie wijst op de spelfouten van de tegenstander in plaats van argumenten, betekent dit dat hij niets meer te zeggen heeft.
Waar het om gaat is de inhoud van het gesprek. Mensen die geïnteresseerd zijn om met elkaar te communiceren, focussen niet op grammaticale fouten of accenten. Als er iets niet duidelijk is, kun je altijd een verhelderende vraag stellen.
Als de auteur niet direct in de post heeft vermeld "Wijs nu op mijn grammaticale fouten in de tekst", dan is het absoluut duidelijk dat het niet nodig is om op fouten te wijzen!
Richt je aandacht beter op jezelf om te begrijpen waarom je de wens hebt om ongevraagde opmerkingen te maken aan andere mensen.
Comentarios