Hoe en waar verbergen we onze emoties?
We zijn emotionele wezens en we zijn geboren om emoties vrij en openlijk te uiten. Tijdens het levensproces hebben velen van ons echter geleerd emoties te onderdrukken vooral die welke als "negatief" worden beschouwd, om ons aan te passen, om liefde te verdienen en geaccepteerd te worden
.
Dit is ook mijn ervaring. We verbergen soms onze emoties.
We denken dat we onze emoties beter kunnen negeren, en het feit dat we doen alsof we ze niet hebben zou ervoor moeten zorgen dat ze verdwijnen. In werkelijkheid kan geen enkele vorm van ontkenning het probleem oplossen. Onze gevoelens opzij schuiven houdt onszelf in een constante staat van stress en ongemak.
Dit is een afweermechanisme.
We doen dit vaak met moeilijke gevoelens zoals schaamte, angst of woede. Wanneer we emotioneel opvallende gebeurtenissen meemaken en we niet in staat zijn om erachter te komen wat er gebeurt, om onze gevoelens te accepteren en ze uit te drukken via ons lichaam en onze gedachten, verbergen we ze dieper, waar anderen ze niet kunnen zien. En uiteindelijk verbergen we ze voor onszelf. Maar ze gaan nergens heen, ze zijn er nog steeds.
Emoties die geen uitweg hebben gevonden, blijven gevangen in ons lichaam, waar ze groeien, als een abces, onze energie afvoeren, wat leidt tot burn-out, emotionele onbalans en uiteindelijk tot ziekte. Wanneer we onze emoties constant onderdrukken, creëren we een broeinest van giftigheid in ons lichaam, geest en hart.
Deze onverwerkte emotionele energie wordt opgeslagen in onze organen, spieren en weefsels. Het leidt tot ontstekingen en chronische gezondheidsproblemen en ondermijnt ons welzijn in het leven.
We moeten leren onze emoties op een gezonde manier uit te drukken, via lichaam en geest. Maar eerst moeten we onze gevoelens leren herkennen en accepteren als ze komen en gaan.
Svitlana Smischuk
Comments